Bizarre keuzes tasten geloofwaardigheid van Frank Wormuth aan, Column Johan Kamphuis

Door: Johan Kamphuis

Het zou een vechtwedstrijd worden. Wat het overigens niet werd. Daarom kunnen we beter met Pelupessy spelen in plaats van Valente. Dat was de uitleg van de coach van FC Groningen Frank Wormuth over het passeren van Luciano Valente voor de wedstrijd tegen Emmen, waarin de Trots van het Noorden een creatiefloze 0-0 op de mat legde.

Vorige week leek Wormuth moed te tonen door de aanvoerder van Groningen, Pelupessy buiten de ploeg te houden en het jonge talent Valente op te stellen. Tegen Emmen mocht Valente, uitblinker in het (gewonnen) bekerduel tegen Dordrecht en in de (gewonnen) thuiswedstrijd tegen PSV, weer plaats nemen op de bank. Een beslissing die even onbegrijpelijk als laf was. Wormuth heeft steeds de mond vol over hiërarchie. Wel, de jonge Valente was één van de bepalende spelers tegen Dordrecht en PSV en samen met inval doelman Jan de Boer trokken de jonkies de kar in beide wedstrijden. Wat kan een speler nog meer doen om zich in de basis te spelen? De beloning was, ook voor keeper Jan de Boer een wisselbeurt tegen Emmen. Zal Valente nu nog steeds bereid zijn een stapje extra te doen voor zijn trainer? Soms valt een puzzel per ongeluk goed. Pelupessy had wat last van vermoeidheid waardoor Valente een basisplaats toegewezen kreeg in de bekerwedstrijd tegen Dordrecht. Hij pakte zijn kans. En deed dat ook tegen PSV. Hij gaf het Groningse middenveld kleur. Zorgde voor creativiteit. Voor vechtlust. Voor bravoure en de half Italiaan belichaamde het Groningse DNA en had met zijn spel en inzet een belangrijk aandeel in de overwinning. De intrinsieke beloning voor sterke en moedige optredens had natuurlijk een basisplaats tegen Emmen moeten zijn. Het argument van Wormuth over de vechtwedstrijd is lachwekkend en niet serieus te nemen. Was dat tegen PSV dan niet te verwachten? Heeft Valente dan niet gevochten? Daarbij, je kunt ook trachten je te onttrekken aan een vechtwedstrijd door juist iemand op te stellen die ook voetballende kwaliteiten heeft. Die iets anders kan brengen dan alleen bikkelen op het middenveld. Je kunt het je niet voorstellen: Lukkien, de trainer van Emmen, die spelmaker Diemers op de bank zet omdat er een vechtwedstrijd verwacht wordt.

Met de huidige keuzes komen die van vorige week in een ander daglicht. Was het wel zo moedig van Wormuth om Valente op te stellen? Of is het jonge talent misschien wel een beetje misbruikt door zijn trainer? Kreeg hij wel echt de kans op een basisplaats? Wormuth had ongetwijfeld rekening gehouden met een nederlaag tegen PSV. Hij had natuurlijk een prachtig excuus gehad. Verliezen van PSV met een jongeling op het doel en op het middenveld. Iedereen zou het begrijpen. Maar de nederlaag kwam er niet. De ‘jonkies’ namen de ploeg bij de hand. Daar had de trainer niet op gerekend. Is Emmen zoveel anders dan Dordrecht? Als de trainer echt vertrouwen had gehad in een middenveld met Valente en Duarte, had hij ze opgesteld tegen Emmen. Bovendien speelde Duarte tegen PSV als controlerende middenvelder met de aanvallendere Valente naast zich weer een beetje met de zelfde glans als vorig seizoen. De vraag is: liet Wormuth tegen Emmen zijn ware aard zien? Misschien bleek het helemaal geen moedige keuze te zijn geweest om tegen PSV met de jongeling te starten. Het heeft meer weg van een ‘hier kan ik me achter verschuilen’ keuze. Wormuth had ongetwijfeld geen rekening gehouden met het voltrokken scenario, een verrassende overwinning op PSV en al helemaal niet op een hoofdrol voor ‘de jonkies’. Zo had natuurlijk ook Jan de Boer weer het doel moeten verdedigen. Leeuwenburgh heeft ervaring en dat gaf de doorslag, aldus de trainer. Groningen heeft ook ervaring met Leeuwenburgh en dat is dat hij de club vooral punten heeft gekost. De Boer pakte tijdens zijn eerste wedstrijd onder grote druk direct punten voor zijn ploeg. Zonder ervaring. Volgens Wormuth heeft de keeperstrainer het laatste woord over de keuze. Wormuth en niemand anders is verantwoordelijk voor de opstelling. Als één ding duidelijk werd na de wedstrijd tegen Emmen is dat het wel. Het kan toch niet zo zijn dat er in de staf of in de groep niemand is opgestaan om Wormuth op andere gedachten te brengen? In plaats van een glimmend hoofd van trots van de Duitse trainer op de persconferentie over de nieuw opgestane jongeren, kwam de beloning een week later: de bank. Voor de geloofwaardigheid van Wormuth was het een slechte middag daar in Emmen. Net als voor de meegereisde fans. Maar de trainer heeft Valente onbedoeld een dienst bewezen en een grote kans geboden: kunnen omgaan met mensen die onbegrijpelijk keuzes maken. Een voorwaarde om te slagen in een wereld die de ‘voetbaljungle’ heet.