Column Johan Kamphuis, Heroïsch middagje Euroborg: punten zijn als goede seks in een slechte relatie

Door: Johan Kamphuis

Een onterechte overwinning, zo luidde het oordeel in de media na afloop van de door FC Groningen met 4-2 gewonnen wedstrijd tegen titelkandidaat PSV. Maar was dat ook zo? Het publiek maakte een middag mee die ze zich nog lang zullen heugen. Alles zat erin: veel doelpunten, strijd, passie, veel fouten en ongekende spanning. En het waren twee jongelingen, keeper Jan de Boer en Luciano Valente die de ploeg bij de hand namen. Hoezo problemen in de hiërarchie? Pas vlak voor het einde van de wedstrijd maakte de gepasseerde aanvoerder Pelupessy de alles bevrijdende 4-2. Het publiek was het nog niet verleerd, uit hun dak gaan. Zelden was de ontlading zo groot na een overwinning. Alles kwam eruit. Spelers die onderling nogal wat moeite met elkaar hebben vielen elkaar in de armen. Frustraties, tranen, kussen. De nogal stoïcijnse trainer Wormuth maakte zelfs een heuse vreugdesprong na de 3-0 en ‘man of the match’ basisdebutant, doelman Jan de Boer liet de Noord-Tribune bijkans ontploffen door na afloop van de wedstrijd met de megafoon het publiek op te zwepen.

Wanneer je na ruim een half uur gestopt zou zijn de wedstrijd te kijken en in de rust de tussenstand zou zien, had je waarschijnlijk de zenderinstellingen verfrist. Een 3-1 voorsprong en de Trots van het Noorden stond zelfs even met 3-0 voor. Een even riante als krankzinnige voorsprong die volledig uit de lucht kwam vallen. Of toch niet? Trainer Frank Wormuth toonde in ieder geval lef door zijn aanvoerder Pelupessy te passeren. Een even terechte als late beslissing, maar je moet het in zo’n wedstrijd maar durven. Je aanvoerder die vooral verdedigt in te wisselen ten faveure van een 19-jarig talent, die veel aanvallender denkt. De Duitser wil van achteruit voetballen, maar met Te Wierik in het centrum van de verdediging en met Pelupessy centraal op het middenveld is dat als willen roeien zonder riemen. Bovendien stond Duarte nu weer op de plek waar hij vorig jaar uitgroeide tot een steunpilaar. Op de plaats van Pelupessy, als meest controlerende middenvelder. Met Valente naast Duarte en er vooral veel voor, zorgde deze keuze voor veel meer creativiteit op het Groningse middenveld dan voorgaande weken. Valente werkt hard, oogt onverschrokken, is creatief en een tikje flegmatiek. Spanning lijkt geen grip op de jonge (half) Italiaan te krijgen. Die feiten, én dat hij kind van de club is, maakt hem razend populair en weet het publiek zo sneller achter de ploeg te krijgen. En de twaalfde man kan FC Groningen wel gebruiken. Ook Duarte toonde weer wat meer tekenen van leven. Groningen ontsnapte al vroeg aan een achterstand, maar soms moet het ook even meezitten. Het eerste half uur was het voor Groningen vooral tegenhouden met een hoofdrol voor doelman Jan de Boer. De vierde doelman. Vooral een wereldredding op een kopbal van Til maakte indruk. Groningen bleef strijden en hoop houden. Je kunt alleen hoop houden wanneer er reden is tot hoop. Dit team voelde dat het beter stond dan de voorgaande weken. Tijdens de met 0-3 gewonnen bekerwedstrijd in en tegen Dordrecht werd dat al zichtbaar. Met Matuta en Valente in het centrum van het middenveld was het spel (veel) dynamischer. Bewegelijker en verrassender. Ook Orantmangoen gaf zijn visitekaartje af en viel meer dan verdienstelijk in voor de falende Abraham. Groningen bleef hoop houden. Omdat met Valente de aanvoerroute naar voren gemakkelijker gevonden werd, omdat er daar met Ngonge en Pepi twee jongens spelen die een wedstrijd zomaar kunnen beslissen. En die dat vervolgens ook deden. De tweede helft was er één van de mouwen opstropen en voor het publiek de adem inhouden. Onder leiding van de absolute uitblinker Radinio Balker en doelman De Boer lukte het de Groningers een tegendoelpunt lang uit te stellen. PSV wist ook dat het niet te veel risico’s kon nemen met Pepi en Ngonge in de Groningse aanval. Tussendoor kreeg ook Groningen nog een aantal kansen om de wedstrijd definitief te beslissen maar faalde. Uiteindelijk maakte invaller Pelupessi de alles beslissende en bevrijdende 4-2. Met de bekerzege op zak en een op het oog makkelijke tweede bekerronde tegen Spakenburg en de eclatante zege op titelkandidaat PSV ziet de wereld er voor FC Groningen ineens weer heel anders uit. Voor trainer Wormuth was het vijf voor twaalf, maar hij toonde net op tijd moed.

Punten zijn als seks in een relatiecrisis. Het kan veel verbloemen, maar ook verbinden. Daarbij: een moedige speelstijl wordt vroeg of laat altijd beloond en dat is precies wat er gebeurde. Of dat nu terecht of niet terecht is, doet niet ter zake. Laat dat de les zijn van het onvergetelijke middagje Euroborg van afgelopen zondag. Dan worden er meer punten gepakt, relaties ongetwijfeld beter en hoeft Gudde niet voor Notaris te spelen.