Column Johan Kamphuis, Het komt allemaal goed in de Euroborg

Johan Kamphuis schreef het volgende column over het wel en wee van FC Groningen.

Afgelopen zaterdagavond was een historische avond in de Euroborg. Het achterin rondspelen van de bal werd onder luid gejuich van het publiek achter het doel begeleid. Niet eerder uitte het publiek zich op deze manier. Wanneer het publiek fluit is er niet zo veel aan de hand, wanneer er witte zakdoekjes of lampjes tevoorschijn komen is er reden tot zorg. Maar wanneer de mensen zich op deze cynische manier tegen de ploeg keren is het vijf over twaalf. Natuurlijk, de harde kern die zich op deze manier uitte zal er volgend jaar weer zijn. Maar de huisarts en de timmerman aan de lange zijde gaan ook met een zeer vervelend gevoel het stadion uit, ook al uiten zij zich op een andere manier. Of zij hun seizoenkaart gaan verlengen wanneer ze dit voetbal wekelijks voorgeschoteld krijgen is wél de grote vraag.

Voor een ieder die er niet bij was: FC Groningen verloor afgelopen zaterdag kansloos van AZ uit Alkmaar met 1-4. Toch is er geen enkele reden voor paniek. Met deze ploeg en ook met deze trainer gaat de verbleekte Trots van het Noorden nog voldoende punten pakken om degradatievoetbal te voorkomen. Voor de technisch directeur Mark-Jan Fledderus is het wél vijf voor twaalf. Hij heeft de trainer opgezadeld met een selectie die niet in balans in en te weinig kwaliteiten heeft om het voetbal te spelen dat hij voor ogen heeft. Verzorgd spel van achteruit en dan ook nog eens om Europees voetbal strijden. Het beste zou hij de wedstrijd van Cambuur tegen PSV eens terug kunnen kijken. Vervolgens naar de Ikea gaan om een grote spiegel te kopen, de deur van de douche op slot doen en een avondje de tijd nemen daar voorzichtig eens in te gaan kijken. Terwijl Duarte de bal verloor en zo de 0-2 inleidde was er vijftig kilometer verderop een ventje van nog geen 1.75 meter dat met een grote glimlach de auto instapte onderweg terug van Leeuwarden naar Groningen. Daniel van Kaam nam, zoals hij dat bij zijn debuut bij FC Groningen tegen Emmen ook deed, de ploeg bij de hand. Hij speelde als een koning. Simpel als het moest, moedig als het kon. De belichaming van het FC Groningen DNA zou dé ontbrekende schakel kunnen zijn op het creatieloze middenveld van het huidige Groningen. Het supertalent bewees 90 minuten lang het ongelijk van de technische leiding die hem zo makkelijk de Euroborg hebben laten uitlopen. Dát mag Fledderus zich aanrekenen. Evenals het feit dat een ander talent uit de jeugdopleiding, Remco Balk zijn visitekaartje óók gaf. Ook hij speelde een sterke pot voetbal en had een belangrijk aandeel in de stunt van Cambuur door PSV met 3-0 te verslaan.

Twee jochies. Twee schoffies. Groningen zou ze moeten koesteren, trots op ze moeten zijn, maar ze werden te licht bevonden. Ze waren niet nodig. Over ironie gesproken, Cambuur speelt het voetbal dat FC Groningen zo graag wil spelen. Verzorgd en aanvallend. Wormuth werd opgezadeld met een doelstelling die niet bij deze selectie past. Verzorgd voetbal van achteruit met deze spelers is nogal suïcidaal. De eerste twee tegentreffers kwamen daaruit voort. Nog niet zo lang geleden heeft iemand bedacht dat opbouwen op de achterlijn nuttig en modern is. Lange halen passen niet in deze tijd. En dus is opbouwen op de achterlijn in het toch al weinig authentieke voetbalwereldje het nieuwe normaal. Iedereen doet het, maar bijna niemand kan het. Een weekendje voetbal kijken voor de tv lijkt vaak meer op ‘Funniest Home Videos’. Wormuth zit in een spagaat. Hij ziet ook dat deze manier van spelen met deze ploeg een kansloze missie is. Hij heeft zich echter geconformeerd aan de wens van Fledderus. De ironie is dat de opbouw hem twee tegendoelpunten kostte en dat de enige goal die gescoord werd voortkwam uit een lange, opportunistische bal achter de verdediging van AZ, die Pepi bijzonder knap afrondde.

In zijn hart weet Wormuth het. Hij zal moeten stoppen met het spelen van het huidige spelletje. Met Pepi en Krüger zijn er de mogelijkheden om meer opportunistisch te voetballen. Laat spelers niet tegen hun natuur in voetballen maar zet ze in hun kracht. Wanneer ook de tot op het bot gekwetste Ngonge zijn draai weer gaat vinden, komt het allemaal goed dit jaar in de Euroborg. En wanneer Fledderus de boodschap in de spiegel gaat snappen komen we volgend jaar niet wéér in dezelfde problemen terecht. Fouten maken is gezond. De supporters verdienen echter een technisch directeur die daar wél van leert.