Voor diep teleurgestelde Bacuna is er alleen de hoofdingang van de Euroborg

VV Zuidhorn bereidde zich voor op het nieuwe seizoen ergens tijdens de begin jaren negentig. Na een paar intensieve trainingsweken was er de eerste oefenwedstrijd. Zowel van het eerste als het tweede elftal. Spelverdeler van het eerste elftal, Wout de Wind, liep met zijn ploeggenoten naar de kleedkamers. Op de deur hing een lijstje met de namen van de spelers. Zo werd duidelijk met welk elftal je meedeed. Wout stapte de kleedkamer van het eerste elftal in en richtte even snel een glimp op het lijstje. Was toch eigenlijk geen lijstje voor hem. Stond zijn naam er niet op? Nee, wijlen trainer Henk Bats had beslist dat Wout zich moest melden bij de naastgelegen deur. Na een kleine twintig jaar onbetwiste basisspeler te zijn geweest, werd de middenvelder op deze niet al te stijlvolle manier bedankt voor zijn diensten. Je hoeft over niet al te veel verbeeldingskracht te beschikken met welk gevoel Wout de wedstrijd van het tweede elftal in ging.

Zo zal Bacuna zich deze dagen waarschijnlijk ook voelen. Dat er een keer een einde komt aan je carrière in een hoogste elftal, zal iedereen duidelijk zijn. Voor Bacuna lijkt het einde in de basiself er al te zijn. Communicatie maakt vaak het verschil tussen teleurstelling en verbittering. Tussen acceptatie en frustratie.. Hij kwam naar Groningen om de ploeg terug te brengen naar de Eredivisie. Hij was een grote middenvelder bij Aston Villa, bij Reading, Cardiff City en Watford, al was zijn jaar bij Watford geen doorslaand succes.

Het kostte Groningen behoorlijk wat moeite Bacuna over te halen toch naar de Euroborg te verkassen en in de Eerste Divisie te gaan acteren. Hem werd duidelijk gemaakt dat hij de nieuwe aanvoerder zou worden, de leider van het team en dat hij een cruciale rol moest gaan spelen in de jacht op directe promotie.

Eenmaal fit kwam Bacuna in het team en belandde na een poosje op de vacante rechtsbackpositie. Hem werd gevraagd de ploeg te helpen. Meerdere malen gaf de middenvelder aan dit te willen, maar tijdelijk. Herhaaldelijk kwam het verzoek om zijn contract op de backpositie te verlengen, totdat hij een paar wedstrijden geleden bedankte voor die positie. Bacuna rekende op een plaats op het door hem zo geliefde middenveld, maar hij heeft één probleem: hij gaat er niet over. Trainer Lukkien deelde zijn pupil mee dat er voor hem een plekje op de bank rest. Dat deed zeer. Bacuna is een trotse man. Aanvoerder en hij voelde zich vernederd, net als bij zijn schorsing na zijn verslaappartij. Begrijpelijk. Hij werd publiekelijk en onnodig voor de bus gegooid en daarna was Bacuna, Bacuna niet meer. De drive om nog voor zijn trainer back te spelen verdween. Ook begrijpelijk. Net als dat het ook begrijpelijk is dat Lukkien zijn elftal niet omgooit, omdat het duo De Jonge/Resink uitstekend functioneert.

De frustratie van Bacuna zit diep. Hij is afgerekend, mede door een deel van het publiek op een plek die niet de zijne is. Hij heeft nooit de kans gehad de strijd aan te gaan voor een plekje op het middenveld. Heeft de ploeg steeds weer geholpen en zelf een grens getrokken door aan te geven alleen nog in uiterste nood te willen spelen als back. Inmiddels is hij geen plan B meer en maakt hij ook geen deel uit van plan C, zo bleek tijdens de wedstrijd tegen Fortuna Sittard. Hij mocht warmlopen, maar behoorde niet tot de invallers. Er brak iets bij de Groninger in hart en nieren. Wat er ook is gebeurd, hoe er ook is gecommuniceerd of juist niet, Bacuna voelt zich miskent en niet gezien. Een soort afgedankt. Hoe Groningen met Bacuna is omgesprongen, verdient zeker niet de schoonheidsprijs en zijn teleurstelling is goed invoelbaar. Tussen Bacuna en Lukkien komt het niet meer goed. Bacuna loopt uit zijn contract en is zeer waarschijnlijk bezig aan zijn laatste weken als speler bij FC Groningen. Hij heeft de club in het verleden veel gegeven. Met zijn groen/witte haar was hij áls back de grote motivator en nestor in de groep. Het zal van beide iets vragen, maar hopelijk vinden Lukkien en Bacuna samen een weg die recht doet aan zowel trainer, maar vooral ook aan deze meer dan loyale speler. Bacuna kwam om Groningen terug te brengen naar de Eredivisie. Hij deed het. Als rechtsback. Niet zijn plek, wel zijn succes. Het afscheid nadert. Voor Leandro Bacuna is er alleen de hoofdingang van de Euroborg.

Bron: https://www.destreekkrant.nu/

• Historisch laag aantal doelpunten in Euroborg dit seizoen - 03-04-2025
• Marciano Vink onder de indruk van Luciano Valente - 03-04-2025
• Interviews na Feyenoord - FC Groningen - 03-04-2025
• Magnifiek gevaar FC Groningen fans voor Peter Houtman - 03-04-2025
• Peter Houtman voelt zich best goed, gezien de omstandigheden - 03-04-2025
• FC Groningen geflatteerd onderuit in De Kuip - 02-04-2025
• Interview Binni Willumsson en Dick Lukkien voor Feyenoord - FC Groningen op ESPN - 02-04-2025
• Marcel Groninger kiest eieren voor zijn geld – keuze Van Mosselveld begrijpelijk? - 02-04-2025
• Thijs Dallinga belangrijk voor Bologna - 02-04-2025
• Dick Lukkien over de wedstrijd Feyenoord - FC Groningen - 01-04-2025