3 Mei 2015, een datum die door veel supporters van FC Groningen in het geheugen gegrift staat. Voor het eerst in de historie van de club won men toen de KNVB beker. In de aanloop naar die finale werden achtereenvolgens BVV Barendrecht (1-4), Flevo Boys (1-8), eerstedivisionist FC Volendam (3-0), Vitesse (4-0) en Excelsior (3-0) verslagen. In de finale werd PEC Zwolle met 2-0 verslagen en Albert Rusnak was de grote man in die wedstrijd met twee doelpunten. Onze vraag is nu waar zijn de helden van toen allemaal gebleven?
Sergio Padt:
Sergio Padt beleeft in 2014/15 zijn debuutseizoen in Groningen. Hij is de opvolger van de naar KRC Genk vertrokken Marco Bizot en is een vaste waarde in het elftal van Van de Looi. Padt, die net als Bizot zijn jeugdopleiding bij Ajax genoot, komt dat seizoen maar liefst veertig van de mogelijke 42 keer in actie en is dus één van de spelers die de oefenmeester als eerst op het formulier zet. In Groningen ontpopt de doelman zich tot een betrouwbare kracht en blijft hij tot de zomer van 2021 het doel verdedigen. In totaal speelt hij 259 wedstrijden voor de Trots van het Noorden, alvorens hij een lucratieve overstap maakt naar de Bulgaarse club Ludogorets Razgrad, met wie hij dit seizoen nog tegen Ajax speelde in de voorronde van de Europa League.
Peter van der Vlag:
Tweede doelman Peter van der Vlag maakt twee keer zijn opwachting in de laatste twee wedstrijden van het seizoen. Deze twee opwachtingen worden hem nota bene gegund door collega-doelman Padt. Groningen is op dat moment al zeker van zijn positie en dus mag Van der Vlag aan de bak. In deze twee wedstrijden incasseert hij vijf tegentreffers. Het zullen zijn enige twee duels voor de Groningers zijn in een dienstverband van drie seizoenen. In 2017 keert de Fries terug naar zijn voormalige werkgever FC Emmen. Tegenwoordig is de inmiddels 46-jarige Van der Vlag keeperstrainer bij SC Cambuur, waar hij tussen 2004 en 2009 zelf als doelman onder contract stond.
Johan Kappelhof:
Johan Kappelhof is in de defensie een zekerheidje. De rechtsback annex centrumverdediger komt dat seizoen over alle competities 37 keer in actie en maakt 36 keer de volle 90 minuten vol. Alleen in de uitwedstrijd tegen Feyenoord moet hij vervroegd inrukken na een tweede gele kaart. Kappelhof blijft tot de winter van 2016 actief als speler van Groningen, alvorens hij het groen-wit inruilt voor het rood-wit van Chicago Fire. In Illinois vermaakt hij zich prima, daar hij zes seizoenen onder contract blijft staan bij the Men in Red. In 2022 verruilt hij Chicago voor Real Salt Lake en tegenwoordig is Kappelhof speler van het Libanese Safa Beirut SC, dat uitkomt in de hoogste divisie van het land en op het moment de vijfde plaats in beslag neemt.
Eric Botteghin:
Kappelhof vormt regelmatig een koppel met de Braziliaan Eric Botteghin. De inmiddels 36-jarige verdediger kent in Nederland een carrière die rustig omschreven kan worden als ‘de weg van geleidelijkheid’. In 2006 haalt PEC hem naar Nederland en vanaf dan zet hij telkens een stapje hoger. De Blauwvingers zijn dan eerstedivisionist en in 2011 maakt hij de overstap naar NAC Breda. In Brabant speelt hij zich binnen twee seizoenen in de kijker van Groningen en ook daar ontpopt hij zich tot een betrouwbare kracht in het hart van de defensie. Botteghin is in het seizoen 2014/15 één van de twee spelers die in alle 34 Eredivisie-wedstrijden in actie komt. In totaal speelt hij dat seizoen, inclusief de wedstrijden in de nationale beker en de voorronde van de Europa League, 41 wedstrijden. Hij weet ook drie keer te scoren. Dat doet hij tegen Ajax, Excelsior en PSV. Helaas voor Groningen valt de constante Braziliaan ook bij Feyenoord op en gaan de Rotterdammers met hem aan de haal. In de havenstad is Botteghin uitermate succesvol. Hij speelt tussen 2015 en 2021 172 wedstrijden voor de Stadionclub en wint eenmaal de Eredivisie, tweemaal de Johan Cruijff Schaal en ook voegt hij nog twee TOTO KNVB Bekers aan zijn palmares toe. In 2021 loopt zijn contract af bij de Rotterdammers en maakt hij transfervrij de overstap naar het Italiaanse Ascoli Calcio. De Braziliaan, die ook over een Italiaans paspoort beschikt, is normaliter een vaste waarde bij de nummer achttien van de Serie B, maar kampt nu in de beslissende slotfase van het seizoen met een spierblessure.
Martijn van der Laan:
Martijn van der Laan is een van de zeven zomerse versterkingen die Groningen aantrekt. De centrale verdediger doorliep de gehele jeugdopleiding van de Trots van het Noorden, maar brak daar niet door. Na een omweg via SC Veendam en Cambuur keert Van der Laan terug bij Groningen. Hoewel Van der Laan door het winnen van de KNVB Beker een rode badjas heeft, zal deze wellicht minder glorieus aanvoelen dan voor hoofdrolspelers als Tjaronn Chery, Michael de Leeuw en Albert Rusnák. De centrumverdediger komt immers weinig in actie voor Groningen en wordt een seizoen later weer verhuurd aan Cambuur, omdat er geen plek voor hem is in de selectie. In 2017 wordt het contract van Van der Laan bij Groningen ontbonden en staat hij nog een seizoen onder contract in Leeuwarden. Na zijn actieve profcarrière speelt Van der Laan nog mee bij de amateurs van SC Genemuiden en VV Noordbergum, uitkomend negen divisies onder de Eredivisie. Inmiddels heeft de mandekker zijn voetbalschoenen aan de wilgen gehangen.
Lorenzo Burnet:
Voor Lorenzo Burnet was 2014/15 eveneens geen memorabel seizoen. De vleugelverdediger van Groningen kampt al vroeg in het seizoen met een slepende heupblessure. Net wanneer hij daarvan is hersteld, blesseert hij zijn enkel. Het zorgt ervoor dat Burnet maar vijftien wedstrijden in actie komt. De Amsterdammer speelt 45 minuten mee in de bekerfinale De Nederlander met Surinaamse roots blijft tot de zomer van 2016 het clublogo van Groningen verdedigen, alvorens hij een buitenlands avontuur aangaat en zich voegt bij de Slowaakse recordkampioen Slovan Bratislava. Daar blijft hij echter maar een half seizoen. Vervolgens leidt zijn carrière hem nog langs NEC, Excelsior, Emmen, het Deense HB Køge en tegenwoordig is Burnet weer actief in de Keuken Kampioen Divisie op de Oude Meerdijk.
Hans Hateboer:
Hans Hateboer heeft van alle spelers in de selectie misschien wel het mooiste carrièreverloop. 2014/15 was het jaar van de definitieve doorbraak van de in Beerta geboren verdediger. Een seizoen eerder maakt hij zijn debuut en laat hij zich direct op positieve en negatieve manier gelden. In de uitwedstrijd tegen RKC Waalwijk is de vleugelverdediger goed voor een assist, maar pakt hij ook een rode kaart. Een seizoen later noteert hij 33 wedstrijden en maakt hij de openingsgoal in de halve finale van de beker tegen Excelsior. Halverwege het seizoen 2016/17 maakt Hateboer de opvallende overstap naar Atalanta. In Bergamo vermaakt de back zich opperbest en presteert hij prima met de Italiaanse subtopper. Met la Dea kwalificeert hij zich meermaals voor een Europees strijdtoneel, wat beslist geen uitgemaakte zaak was voor de komst van Hateboer, daar Atalanta voor het eerst in 26 jaar Europees voetbal veiligstelt in het seizoen 2017/18. Inmiddels heeft de rechtspoot al 236 wedstrijden in Lombardije op de teller staan en is hij tevens dertienvoudig international.
Maikel Kieftenbeld:
Maikel Kieftenbeld is al een aantal seizoenen een vast en betrouwbaar gezicht op het middenrif van Groningen, wanneer hij de club in 2015 als aanvoerder naar de felbegeerde Dennenappel leidt. De defensief ingestelde middenvelder speelt eigenlijk steevast rond de dertig wedstrijden in een seizoen en ook in het seizoen van de bekerwinst maakt de inmiddels 33-jarige controleur 41 opwachtingen. De bekerwinst blijkt een van de laatste verrichtingen van Kieftenbeld in het groen-wit. Hij gaat zijn geluk in de Engelse Championship beproeven bij Birmingham City. Daar speelt hij 183 wedstrijden en is hij een echte publiekslieveling vanwege zijn tomeloze inzet. Ook speelt hij nog twee seizoenen op The Den, de thuisbasis van Millwall FC, alvorens hij in 2022 terugkeert naar Nederland bij FC Emmen. De overstap verloopt eerst rampzalig, daar hij tijdens zijn rentree op de Nederlandse velden een schlemielige eigen goal maakt en in dezelfde wedstrijd zwaar geblesseerd raakt aan zijn knie. Dit seizoen is de routinier wel een vaste waarde in Drenthe.
Simon Tibbling:
In de winterstop van 2015 versterkt Groningen zich met de Zweed Simon Tibbling. De dan twintigjarige Zweed heeft in eigen land behoorlijk wat faam gemaakt en stond als jeugdspeler van IF Brommapojkarna in de belangstelling van Ajax en Manchester United. Hij blijft echter in Zweden, maar gaat wel naar een andere club in Stockholm, namelijk Djurgardens FC.
Van die club haalt de Trots van het Noorden hem in de winterstop alsnog naar de Eredivisie. Binnen een mum van tijd is de Zweedse jeugdinternational een vaste waarde in het elftal van Van de Looi en tot aan het eind van het seizoen speelt hij nog twintig duels en scoort hij één keer. Tibbling speelt in totaal 2,5 jaar in de noordelijke provincie. Zijn goede spel in 2014/15 zet hij voort gedurende de volgende jaargang, daar hij zelfs tot speler van het jaar wordt verkozen door de aanhang van Groningen. Vanaf 2016/17 gaat het echter bergafwaarts. Trainer Ernest Faber ziet het niet in de Zweed zitten en aan het einde van het seizoen is een vertrek dan niet meer dan logisch. Tibbling vertrekt naar Bröndby IF en speelt ook nog voor Emmen, Randers FC en inmiddels in de Noorse Eliteserien bij Sarpsborg FF.
Rasmus Lindgren:
Rasmus Lindgren is een van de routiniers in het elftal van Van de Looi. De Zweedse controleur annex centrumverdediger keert in 2012/13 op transfervrije basis terug bij Groningen. Eerder speelde de inmiddels 39-jarige rechtspoot in de Eredivisie ook al verdeeld over twee periodes bij de Trots van het Noorden. In het seizoen van de bekerwinst doet de oefenmeester 31 keer een beroep op de middenvelder. Lindgren speelt, verdeeld over Ajax en Groningen, 219 wedstrijden in de Eredivisie. Medio 2016 verruilt hij het Noordlease Stadion, zoals de thuishaven van Groningen dan heet, voor de Bravida Arena van BK Häcken. Voor de eenmalig Zweeds kampioen speelt Lindgren tot januari 2022, waarna hij zijn carrière van precies twintig jaar afsluit.
Tom Hiariej:
De geboren en getogen Groninger Tom Hiariej treedt in 1999 toe tot de jeugdopleiding van de noorderlingen. Hiariej vertolkt in het groen-wit een rol als multifunctionele rotatiespeler. Het ene seizoen komt hij meer in actie dan het andere, maar de trainers van Groningen kunnen allemaal op hem rekenen. Of het nou Jans, Pieter Huistra, Robert Maaskant, Van de Looi of Faber is. Met uitzondering van twee verhuurperiodes aan Emmen en Cambuur komt Hiariej tien jaar uit voor de eerste ploeg van Groningen. Maar ook een clubman zoals hij heeft op een gegeven moment oren naar een buitenlands avontuur. Hij ruilt in 2017 de noordelijke provincie in voor Down Under. In twee seizoenen bij de Central Coast Mariners in het Australische kustplaatsje Gosford komt hij tot 37 wedstrijden, maar wat mogelijk het meest memorabel aan die periode is, is hoe stafleden van de club in 2017 massaal hun tong breken over de achternaam van de Winschotenaar. In 2019 keert Hiariej kortstondig terug naar Drenthe, waar hij zijn loopbaan beëindigt.
Juninho Bacuna:
Juninho Bacuna is de benjamin van het elftal van Van de Looi. Het piepjonge broertje van huidig Groningen-aanvoerder Leandro is nog maar zeventien wanneer hij op 5 februari 2015 zijn debuut maakt tegen Heracles Almelo. In de Beloften Eredivisie maakt Bacuna veel indruk, daar hij negen doelpunten maakt in twaalf wedstrijden, dus durft de oefenmeester van Groningen het ook wel aan om hem in zijn debuutseizoen veertien wedstrijden te laten spelen. Bacuna blijft tot en met het seizoen 2017/18 betrokken bij Groningen. Het seizoen ervoor heeft hij een twijfelachtige eer, daar hij in één seizoen maar liefst drie rode kaarten pakt. Ondanks de schorsingen komt hij wel tot een fraai aantal van 94 wedstrijden in zijn tijd bij Groningen. De jongeling wekt daarmee interesse van Huddersfield Town, dat 2,5 miljoen neerlegt voor de Nederlander met Curaçaose roots. Met the Terriers speelt hij een seizoen in de Premier League en maakt hij een doelpunt tegen West Ham United. In 2021 maakt de 21-voudig international van Curaçao een weinig succesvolle overstap naar Rangers. Hij blijft er slechts een half jaartje en speelt tegenwoordig in de Championship bij Birmingham.
Yoëll van Nieff:
Van de Looi had middenvelders te over in het seizoen 2014/15, maar Van Nieff wordt daar beslist geen slachtoffer van, al heeft dat ook te maken met zijn veelzijdigheid, daar hij ook als linksback en centrumverdediger wordt gebruikt. Het jeugdexponent van Groningen komt dat seizoen tot 33 optredens en maakt ook een van de mooiste goals van het seizoen. Van Nieff staat vooral bekend om zijn traptechniek en dat etaleert hij met name in de kwartfinalewedstrijd tegen Vitesse. Met een onbedaarlijke harde diagonale knal laat de middenvelder Eloy Room volslagen kansloos. In 2015/16 verhuurt de FC Van Nieff aan Excelsior en in 2018 verlaat hij Groningen definitief en vertrekt hij naar Heracles Almelo. Na een seizoen in het oosten van het land, klopt Puskás Akademia op de deur. De Hongaarse club, die in 2005 werd opgericht en is vernoemd naar de beste voetballer die het land gekend heeft, Ferenc Puskás, gaat met hem aan de haal. Van Nieff noemt Hongarije vier seizoenen lang zijn ‘thuis’, maar maakt in juli 2023 een lucratieve overstap naar het Indiase Mumbai City FC. In de Indian Super League bezet hij met zijn elftal de tweede plek op de ranglijst en kan het kampioenschap nog worden gewonnen, maar dan moet koploper Mohun Bagan SG verzuimen te winnen van nummer vier Odisha FC en moet Mumbai City zelf winnen van de nummer drie FC Goa.
Nick van der Velden:
Nick van der Velden is, op reservedoelman Van der Vlag na, de oudste speler in de selectie. De Amsterdammer heeft er al een behoorlijke carrière opzitten als hij zich in 2013 meldt bij Groningen. In twee seizoenen tijd noteert Van der Velden 52 wedstrijden en drukt hij met enige regelmaat een stempel met 9 goals en 9 assists. Via Willem II en het Schotse Dundee United komt hij terecht bij Bali United, uitkomend op het hoogste niveau van Indonesië. In Zuid-Oost Azië speelt hij 51 wedstrijden, alvorens hij het welletjes vindt als profvoetballer. Op amateurbasis speelt hij nog bij VV HBOK, oftewel Het Begon Op Klompen, uit zijn geboorteplaats Amsterdam en AFC. Inmiddels is hij ook als amateurvoetballer gestopt en bekleedt hij nu een functie als jeugdscout bij AZ.
Tjaronn Chery:
Tjaronn Chery is de absolute smaakmaker van het elftal van Groningen. En een betrouwbare bovendien, want in 2014/15 mist hij geen enkele wedstrijd. Niet in de competitie en niet in de beker. Hij draait een voortreffelijk seizoen en scoort in totaal zeventien keer. Zijn vorm brengt hem zelfs in de kijker van het Nederlands elftal, want in de oefeninterland tegen de Verenigde Staten (3-4) zit Chery bij de selectie, maar moet hij 90 minuten lang toekijken. Het seizoen van de Hagenees blijft niet onopgemerkt in het buitenland. Uiteindelijk is het Queens Park Rangers dat met de handtekening van de begeerde technicus aan de haal gaat, en dat terwijl de Londenaren in 2015, na drie seizoenen op het hoogste niveau te hebben gespeeld, degraderen. In de hoofdstad van Engeland blijft Chery twee seizoenen, waarna in 2017 een lucratieve overstap naar de Chinese Super League lonkt. Guizhou FC strikt de creatieve linkspoot. Via het Turkse Kayserispor belandt de vijfvoudig international van Suriname bij Maccabi Haifa, met wie hij onder meer Champions League-voetbal speelt tegen de sterren van Paris Saint-Germain. Sinds januari is Chery echter weer iedere week te bewonderen in de Eredivisie bij NEC en weet hij bijna opnieuw de beker te winnen, maar daar stak Feyenoord afgelopen zondag een stokje voor (1-0).
Albert Rusnák:
De man van de twee treffers in de bekerfinale en wie daarvoor altijd bedankt zal worden, mocht hij zich in de studentenstad bevinden. Het jeugdproduct van Manchester City maakt in de eerste seizoenshelft veel indruk als huurling bij Cambuur en Groningen neemt hem direct over van the Citizens. Toch wil het bij de Trots van het Noorden niet helemaal van de grond komen. In twee seizoenen tijd speelt hij wel 75 wedstrijden voor de noorderlingen, maar hij kan daarin maar mondjesmaat indruk maken. Wat dat betreft heeft de Slowaak een goed gevoel voor timing, gezien zijn optreden in de bekerfinale. Een overstap naar de MLS volgt en daar speelt hij heden ten dage nog. Na vijf s
seizoenen bij Real Salt Lake verruilt Rusnák in januari 2022 Utah voor Washington, wanneer hij gaat spelen voor Seattle Sounders. Tevens is hij uitgegroeid tot 38-voudig international.
Jarchinio Antonia:
Jarchinio Antonia is ook een van de zomerse aanwinsten van de FC. De Amsterdamse vleugelflitser zet drie seizoenen lang de Adelaarshorst in vuur en vlam. Met Go Ahead Eagles promoveert hij naar de Eredivisie en ook in de hoogste divisie van het land is de pijlsnelle aanvaller een ware attractie. Groningen is het meest doortastend en weet Antonia los te weken. Bij de Trots van het Noorden kan de 27-voudig international van Curaçao lang niet zo vaak zijn stempel drukken op de wedstrijd als in Deventer. In 62 wedstrijden scoort de vleugelaanvaller maar drie keer, maar levert hij wel veertien assists af, waarvan een op de 0-2 van Rusnák in de bekerfinale. In 2016 haalt Go Ahead de verloren zoon weer terug. Hij speelt ook nog voor Omonia Nicosia, AEL Limassol, Cambuur, NAC en tegenwoordig is hij flankspeler bij derdeklasser TEC Tiel.
Dino Islamovic:
Deze Zweeds-Montenegrijnse voetballer is een beetje een vreemde eend in de bijt. Wanneer Groningen Dino Islamovic 2014 van Fulham overneemt, zijn er weinig supporters die een goed beeld van de aanvaller hebben. Na vijftien wedstrijden, veel blessureleed en één schamel doelpunt tegen Flevo Boys, heeft het bestuur van Groningen wel een duidelijk beeld: niet goed genoeg. Hij vertrekt naar Trelleborgs FF in Zweden. Ook in de volgende jaren blijft Islamovic voornamelijk actief in de Scandinavische divisies. Hij schopt het nog tot Östersunds FK, waar hij net Graham Potter misloopt, en de Noorse recordkampioen Rosenborg BK, waar hij met 29 treffers in 59 optredens ook een prima periode draait. Na een kort Zuid-Koreaans uitstapje bij Gangwon FC is de achtvoudig international van Montenegro - en eenmalig international van Zweden - sinds februari de spits van Kalmar FF.
Danny Hoesen:
In de zomer van 2014 haalt Groningen een spits die heeft gescoord tegen FC Barcelona. Danny Hoesen kan weleens een succes worden, verwachten de supporters. Met Ajax wordt hij bovendien twee keer landskampioen. De fans van Groningen komen toch enigszins van een koude kermis thuis. Hoesen blijkt niet echt een makkelijk scorende spits. 73 wedstrijden, vijftien doelpunten en vijf assists later, doet Hoesen wat zijn teamgenoot Kappelhof ook doet. Hij vertrekt naar Amerika. Bij San Jose Earthquakes bouwt de aanvaller wel een aardig moyenne op met 26 goals en 13 assists in 111 wedstrijden. Na drie seizoenen in Californië verhuist Hoesen naar Texas om te voetballen bij het piepjonge Austin FC. Bij los Verdes beleeft Hoesen een weinig enerverende tijd en dus wordt zijn contract ontbonden. Emmen geeft de Limburger nog een contract in februari 2023, maar twee maanden later hangt Hoesen de schoenen aan de wilgen door een heupblessure.
Mimoun Mahi:
Mimoun Mahi is in 2014 ook een nieuwkomer in de selectie. Hij komt over van Sparta Rotterdam. In het eerste seizoen doet Van de Looi regelmatig een beroep op hem, 26 keer, maar erg doeltreffend is hij daar niet in. Hij scoort namelijk één keer. Na een stroeve start bij de Groningers begint Mahi langzamerhand te draaien in het noorden des lands en in het seizoen 2016/17 beleeft hij een absoluut topjaar met 17 goals in 32 wedstrijden. Na een kort Zwitsers avontuur bij FC Zürich tekent de Hagenaar in de Domstad. In twee seizoenen bij FC Utrecht komt Mahi tot vijftig wedstrijden en dertien treffers. Na een halfjaar Cambuur is de clubtopscorer van 2016/17 inmiddels de spits van De Graafschap, al moet hij het door blessures vooral doen met een bijrol achter Devin Haen en Ralf Seuntjens. Het contract loopt nog twee seizoenen door bij de huidige nummer zes van de Keuken Kampioen Divisie.
Michael de Leeuw:
Last but not least. Michael de Leeuw fungeert in het seizoen 2014/15 als de clubtopscorer van het elftal van Van de Looi. In 2012 plukt Groningen de aanvaller weg bij De Graafschap en in de Groene Kathedraal is de spits een garantie voor doelpunten, met als hoogtepunt het seizoen van de bekerwinst. In de competitie is hij zeventien keer trefzeker, terwijl hij in de beker helemaal los gaat en zeven goals noteert in vijf wedstrijden.
De in Huissen geboren oefenmeester Erwin van de Looi blijft tot en met het seizoen 2015/16 aan het roer in Groningen. Een seizoen na de bekerwinst speelt hij dus Europees voetbal, maar op die campagne wordt met weinig plezier teruggekeken. Van de Looi is daarna twee jaar hoofdtrainer van Willem II, vijf jaar bondscoach van Jong Oranje en sinds december 2023 is de 52-jarige trainer weer bezig aan een job in de Eredivisie bij Heracles Almelo.
Zijn assistenten van toen Dick Lukkien en Marcel Groninger zijn inmiddels terug bij FC Groningen. Dick Lukkien was zeven jaar trainer van FC Emmen en is inmiddels hoofdtrainer van FC Groningen en Marcel Groninger is één van zijn assistenten nadat hij een aantal jaren assistent was van Erwin van de Looi bij Jong Oranje. Keeperstrainer Sierd van de Berg was bij Jong Oranje in de periode v.d. Looi ook de keeperstrainer en is op dit moment druk doende met zijn keepersschool.
Dit artikel is mede tot stand gekomen via Jasper Keuper van www.voetbalzone.nl