Fan van F.C. Groningen
Nieuws

Column De Streekkrant

Tijdens de winterstop van 2018/2019 werd Thomas Bruns van Vitesse naar FC Groningen gehaald. Ook Illias Bel Hassani en spits Paul Gladon werden naar de Euroborg gehaald. Groningen dat de winterstop in ging als vijftiende, was lichtelijk in paniek. Vijftiende en lange tijd zelfs laatste in de Eredivisie. Het was het eerste jaar van trainer Danny Buijs die zich uiteindelijk nog plaatste voor de play-offs voor Europees voetbal. Bruns was een leider op het middenveld, Bel Hassani een doelgerichte aanvaller en Gladon een goaltjesdief. Alle drie de jongens hadden een schat aan ervaring, prima karakters en de motivatie om iets te laten zien in de Euroborg omdat ze bij Wolverhampthon, AZ en Vitesse niet brachten wat de trainer van ze verlangde. Bovendien was Buijs een trainer waar de mannen warm voor liepen en dus waren ze gemotiveerd om iets te laten zien. Bij zowel Gladon als Bel Hassani was er bovendien een optie tot koop. Bij Bruns lag dat lastiger, al bleek de van Vitesse gehuurde speler geïnterneerd te zijn in een langer Gronings verblijf wat niet lukte.

Het bleken alle drie zeer waardevolle spelers die de ploeg onmiddellijk sterker maakten. Bovendien waren het jongens die een doelpunt konden maken en over de nodige creativiteit en ervaring beschikten. Zo konden ze jongelingen meenemen in hun niveau en als je als nieuwkomer, zoals Bruns, direct tweemaal scoort, geeft dat het vertrouwen een enorme boost.

Moet FC Groningen deze winter ook spelers aantrekken? Tijdens de voorbije zomer was het doel duidelijk; er gaan alleen spelers komen die een directe versterking zijn. Geen enkele aankoop, met uitzondering van doelman Vaessen, heeft een basisplaats weten te bemachtigen. Het aankoopbeleid heeft wat dat betreft gefaald. Nog steeds zijn veel van dezelfde mensen verantwoordelijk voor het aankoopbeleid, al heeft Langeler inmiddels een andere rol die is overgenomen door algemeen directeur Frank van Mosselveld en is Gudde, die verantwoordelijk was voor de dure aankoop Van Veen, vertrokken. De vraag is dan ook; zijn de huidige beleidsbepalers in staat om nu wél spelers te halen die een directe versterking zijn? En is het nodig en gaat het werken? Lukkien hanteert een bepaalde speelstijl waar niet elke speler zomaar in past, zo blijkt. De toenmalige aankopen Bruns, Bel Hassani en Gladon zouden dat niet kunnen. Lukkien heeft als basis de enorme energie die er in het druk zetten gelegd moet worden. Haal je Postema eruit, dan blijkt zijn vervanger domweg niet in staat hetzelfde te brengen. Een speler die past in de visie van Lukkien en het elftal onmiddellijk versterkt, zal alleen daarom al lastig te vinden zijn. Bovendien is het erg belangrijk dat spelers gemotiveerd zijn en niet met hun hoofd al bij de toekomst zijn. De hele horde aankopen twee jaar geleden, bracht FC Groningen niets dan ellende met degradatie als gevolg. Aankopen zijn dus zeker geen garantie voor succes.

Met het huidige elftal mag FC Groningen in staat worden geacht boven Almere en RKC te eindigen. Daarboven is een hele serie clubs die zal vechten om de nacompetitie te ontlopen. Dat zou voor FC Groningen ook met dit team geen probleem moeten zijn. Daarvoor is de kwaliteit afdoende en beschikt Lukkien bovendien over een homogene groep waarin de onderlinge verhoudingen over het algemeen in orde zijn. Belangrijke wapens in de strijd voor punten. Mocht FC Groningen zich willen versterken, houdt dat risico’s in. Spelers zijn nu aan elkaar gewend en de jongeren worden iedere wedstrijd sterker. Ook een pak slaag kan juist helpen in die ontwikkeling. Juist die ontwikkeling met eventueel gunstige financiële gevolgen, zou in de knel kunnen komen door aankopen. Lukkien zou er goed aan doen een alternatief spelsysteem in te slijpen en spelers daarbij te zoeken die dat kunnen uitvoeren. Daarbij kunnen we denken aan goede vleugelspelers die wél een voorzet kunnen afgeven waardoor spits Willemssun in zijn kracht kan komen. Een nieuwe speler moet direct een versterking zijn voor het huidige team, maar nog belangrijker; vooral iets kunnen toevoegen aan een krachtig ‘plan B’. Eén of twee nieuwe spelers waardoor je meerdere speelstijlen kan hanteren, zou de beste weg zijn om het niet tot de laatste dag spannend te houden in de Euroborg.