Prachtige column John de Jonge van Supportersvereniging FC Groningen

Woensdagavond behaalde FC Groningen door een klinkende 4-1 overwinning de zo gewenste 35 punten. Dat betekent zo goed als zeker handhaving met nog vier wedstrijden te gaan. Je zag de blijdschap bij zowel spelers als supporters. En terecht. Want het is niet vanzelfsprekend dat we ons als promovendus al zo vroegtijdig verzekeren van weer een jaar Eredivisie.

Veel clubs zijn ons financieel voorbij en als je naar de selectie kijkt, hebben we niet veel spelers met jarenlange eredivisie-ervaring. Bedenk daarbij dat de Euroborg bijna altijd vol zit, we een spelersgroep hebben die fris en aanvallend voetbal laat zien, met volle druk naar voren. Alles bij elkaar opgeteld moeten we dit seizoen op waarde schatten. En dat is dat handhaving een geweldige prestatie is. Van de mensen die deze selectie hebben samengesteld, van de spelers zelf, van de gehele staf. Maar ik wil er één man uitlichten.

Vorig seizoen werd Dick Lukkien aangesteld. Hij kwam terecht in een club vol met chagrijn. Er heerste alleen maar – en dat was terecht op dat moment – negativiteit rondom de club. Dat werd de eerste maanden onder hem niet beter, met als resultaat zelfs een tussentijdse veertiende plek in de Keuken Kampioen Divisie. En toen greep hij in. Dan maar met de jeugd, jongens die het gras opvreten en trots zijn om voor de club te spelen. Hoe vorig seizoen afliep weet iedereen. Dit seizoen zou heel zwaar worden, ook dat wist iedereen. Het enige doel was dan ook handhaving. Meer konden we ook niet verwachten.

De euforie kwam al snel, want na drie wedstrijden hadden we zeven punten. Dick bleef echter rustig. Daarna kwam een periode met (forse) nederlagen, mensen werden onrustig, Dick niet. Die bleef met zijn staf Gronings nuchter en en ging hard aan het werk. Dooddoeners werden geuit: Dick heeft geen Plan B, Dick is een echte KKD-trainer, noem maar op. Dit zal Dick zeker wat gedaan hebben, maar hij toonde dit niet in het openbaar. Na de winterstop werd het spel beter en beter. We behaalden de nodige punten en tegen grote clubs speelden we goed mee. Helaas leverde dat alleen complimenten op, al waren die zeker ook goed voor het zelfvertrouwen. En nu is de doelstelling officieus bereikt en mogen we zelfs omhoog kijken.

Wie weet wat de laatste wedstrijden nog brengen, want er zijn nog uitdagingen genoeg. Twee seizoenen onder Dick Lukkien laten zien dat je hem niet te snel moet afschrijven. In beide seizoenen ontwikkelde het team zich gedurende het seizoen steeds meer. Hij is niet bang spelers te vervangen als dat beter voor het team is. Bovendien wordt het spel gedurende het seizoen steeds beter. De complimenten gaan veelal (terecht) naar de spelers: hun inzet en ontwikkeling wordt geroemd. Maar daar is Dick (en zijn staf) natuurlijk verantwoordelijk voor. Hij bedenkt deze speelstijl en voor hem gaan ze door het vuur. Dat wordt weleens onderbelicht.

Dick staat nooit op de voorgrond. Dat zit niet in zijn karakter. Maar hij verdient alle complimenten. Als er al onrust is in de selectie, blijft alles binnen de kleedkamer. Spelers gaan als de brandweer, we zien attractief voetbal en de Euroborg zit niet zonder reden tweewekelijks vol. Als ik Dick inschat heeft hij naast plan A en B ook al een plan C in zijn hoofd: plan Conference League. In de laatste vier wedstrijden resultaat halen en je staat zomaar in de play-offs voor Europees voetbal. Zo ambitieus is hij.

Maar Dick, lukt dat niet en worden we dertiende, dan doet dat helemaal niks aan dit seizoen af. Dat is voor mij al meer dan geslaagd.

John de Jonge

Voorzitter Supportersvereniging FC Groningen

Dick Lukkien