Column De Streekkrant van Johan Kamphuis.
Ooit scoorde Maradona tijdens het WK met ‘zijn hand van God’ waardoor Argentinië doorging naar de volgende ronde en gaf Thierry Henry een assist met de hand zodat Frankrijk zich in de verlenging alsnog kwalificeerde voor het WK in Zuid-Afrika. Zulk spelbederf, waarin onrecht zo groot is, met nog grotere gevolgen, moest in de toekomst worden voorkomen. Het leidde uiteindelijk tot de geboorte van de VAR. Inmiddels is dat clubje mensen niet meer bezig met het opsporen van grove dwalingen, maar turen ze met honderden lijntjes en vergrootglazen iedere situatie op het veld af op zoek naar een speld in de hooiberg. Ze voeren allang niet meer de opdrachten uit waarvoor ze in het leven geroepen zijn.
De VAR maakte zichzelf tijdens de wedstrijd van FC Groningen tegen FC Twente weer eens belachelijk door maar liefst 5 minuten naar het scherm te turen om te zien of de wenkbrauwen van doelpuntenmaker Van Bergen zich in buitenspelpositie bevonden. Laat de VAR of zijn werk doen en erop toe zien dat de scheidsrechter geen ‘Hand van God’ over het hoofd zien, of anders lekker lid worden van de padvindersclub. Kunnen ze gezellig met z’n allen in de natuur spelen met een vergrootglas. Doen ze niemand kwaad mee en het voetbal wordt niet verziekt door mensen die zichzelf belangrijker vinden dan het spel. En neem scheidsrechter Dennis Higler mee. De leidsman heeft onlangs op een feestje iemand gesproken die hem er attent op heeft gemaakt dat er tijdens hoekschoppen veel geduwd en getrokken wordt. Dat weet Higler al jaren, maar er moet een persoon zijn geweest die hem heeft ingefluisterd dat hij de man is die een einde moet maken aan een al jaren bestaand probleem, dit duwen en trekken bij hoekschoppen. Iemand heeft hem wijs gemaakt dat hij de nieuwe Don Quichot moet gaan worden. In zijn eentje de strijd aan gaan met dit gruwelijke onrecht. En zo reed onze Dennis met een grote glimlach richting de Euroborg in gedachten al oefenend om de bal op de stip te leggen. Want dat ene moment gaat heus komen. En het kwam. Hij zal het beeld ‘s avonds ongetwijfeld vaak hebben teruggekeken. Wachtend tot zijn vrouw ook zover is en dan samen onder het genot van een wijntje genieten van zijn heldendaad. De niet gegeven strafschop en het niet geven van een vrije trap toen Kwakman geen voordeel kon halen na een overtreding spoelde hij maar door. Zijn vrouw, die niet weet of er lucht of zand in een bal zit, zou toch best eens lastige vragen kunnen gaan stellen. Hij wilde zijn avond niet laten verpesten na zijn heroïsche en misschien wel historische daad. We zullen het nooit weten, maar FC Twente had waarschijnlijk nooit een voetbalgoal gemaakt. De vechtmachine die FC Groningen heeft, beet met ongekende felheid van zich af zonder veel te creëren en het was de enige ploeg die aanspraak mocht maken op de winst. Was het alleen al door de spelopvatting. Voorbije zaterdag was het niet twaalf tegen elf, zoals in de Euroborg te doen gebruikelijk, maar twaalf tegen dertien. En dan is een punt, ondanks Hopman Higler en zijn vrienden van de VAR eigenlijk een enorme overwinning. Het punt is alleen, FC Groningen is een BVO dat strijdt om iedere punt voor lijfsbehoud. Tegen Twente werd opnieuw duidelijk dat dit voor Lukkien en zijn mannen geen enkel probleem mag zijn. Helemaal wanneer Higler en zijn kornuiten ’s weekends veilig in het bos zitten.